Ο συλλογισμος μου ειναι ο εξης:
Οι ανθρωποι ζουν πιστευω για παντα γιατι νιωθουν το ιδιο ο ενας με τον αλλον. Μπορει να μιλαμε για διαφορετικα σωματα αλλα τα βασικα συναισθηματα τους ειναι στην ουσια το ιδιο. Συνείδηση, φοβος, χαρα, ηδονη, πονος κτλ. Οποτε
τι σημασια εχει ποιος ειναι ο συγκεκριμενος ανθρωπος που θα γεννηθει εκ νεου, εφοσον θα νιωθει οτι και μεις, και εμεις δε θα ξερουμε οτι δεν υπαρχουμε οταν θα εχουμε πεθανει.
Αρα ο νεος ανθρωπος που εχει ερθει στη ζωη ειναι εμεις, νιωθει οτι εμεις ...Αρα ζουμε για παντα (ο ενας μεσω του αλλου)
τι σημασια εχει ποιος ειναι ο συγκεκριμενος ανθρωπος που θα γεννηθει εκ νεου, εφοσον θα νιωθει οτι και μεις, και εμεις δε θα ξερουμε οτι δεν υπαρχουμε οταν θα εχουμε πεθανει.
Αρα ο νεος ανθρωπος που εχει ερθει στη ζωη ειναι εμεις, νιωθει οτι εμεις ...Αρα ζουμε για παντα (ο ενας μεσω του αλλου)
Ισως για αυτο καποιοι ανθρωποι να πιστευουν στη μετεσαρκωση. Ειναι αδυνατον να αποδειχτει οτι ενας ανθρωπος που γεννιεται ειναι ενας ανθρωπος συγκεκριμενος που εχει πεθανει πιο παλια. Δεν εχει νοημα για μενα και καμια ουσια ποσο μαλλον αποδειξιμη
Διαφερει πολυ η περιγραφη μου απο τη θεωρια της μετενσαρκωσης; Οχι, γιατι και στη μια περιπτωση και στην αλλη ζουμε για παντα απλα με μια διαφορετικη προσεγγιση
Διαφερει πολυ η περιγραφη μου απο τη θεωρια της μετενσαρκωσης; Οχι, γιατι και στη μια περιπτωση και στην αλλη ζουμε για παντα απλα με μια διαφορετικη προσεγγιση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου